Men seni özümden çoktur sevirem
çağırsan gapına gulun gelirem
o közel çehrene gaşın çatanda
üreğimin narına yanabilirem
Çapah közüm açmadan
seher sözüm gaçmadan
bahar demi çemende
ganatlanıp uçmadan
gel mene gel közgülüm
seveceğim söz gülüm
yandı bitti kül oldu
aşıh düşende könlüm
Ey menim tahtıma gızıl çiçeğim
garanlık bahtıma ışıh böceğim
o közel çehrene gaşın çatanda
yemeden içmeden gahır çekerim
Çapah közüm açmadan
seher sözüm gaçmadan
bahar demi çemende
ganatlanıp uçmadan
gel mene gel közgülüm
seveceğim söz gülüm
yandı bitti kül oldu
aşıh düşende könlüm
Kayıt Tarihi : 26.9.2004 13:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hasan Hüseyin Özak
TÜM YORUMLAR (1)