Kimyasal bir şeyler gerekli bu sokağın keskin dönüşüne
Bir yığın kaldırım taşı topladım boş odama
Aralarından ot bitiyor şimdi,
Yeter mi oksijen dünyayı kurtarmaya?
Yağmurun kırık bacaklarına biraz su dökmek geliyor içimden
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
içerik gerçekçi...metnin malzemesi iyi teşhirinde sergilenmesinde sıkıntı var..kelime israfı ve şirleşmede sıkıntıları var metnin..
Gibi geldi bendenize...saygılarımla
Şiirde birbirine çarpan sözcük ve imgelerden kıvılcımlar çıkar gibi kısa devreler var. İnsanı biraz tırstıran ama kablo uçlarına dokunma isteği uyandıran elektrik cereyanı gibi.
Eşyanın içinden anlam çıkarma sanatı.
Haksız değil pesimist olmakta şair. Berbat bir dünyada yaşıyoruz. Kendi hayatının karmaşasını tabiri caizse eline yüzüne bulaştırdığı inancını tabiattaki başıbozukluk ve karışıklıkla özdeşleştirmiş. Benzetmeler çok güzel. Çarpıcı ve öz bir şiir. Hatta kendini haklı çıkarıyor ben ne yapayım böyle bir dünyaya gelmek benim suçum mu der gibi.
Bir şiir ancak bu kadar güzel negatif anlamlarla yüklü olabilir.Şairane yeti.
evet bazı köşeleri dönmek zordur. acılar , korkular hüzünler. ama yinde döneriz herşeye katlanıp hayat devam ediyor bizsiz sizsiz onlarsız.
Zehirli atıklarla dolu, zehirli gaz solunan bir yaşam.
Oysa bir solukluk oksijen bile kaldırım taşlarında ot yeşertirken, bu kadar zor mu temiz hava solumak . Zor demek ki...
Çok güzel ve çok sağlamdı. Kutluyorum.
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta