Gasbedilen Hak Şiiri - Mehmet Çiftci

Kurşun yarasından beter acıyor,
Kara günler ömre bedel geçiyor.

Akrebin kıskacı yılan zehiri,
Kefenlenmiş mevta gibi her biri,

Bu gün dünü hasretle aratıyor,
Gündüzümüz gecelerde bitiyor.

Mecal yok ki parmak kıpırdatmaya,
Gece düşman uzanıp ta yatmaya.

Gülmek asortizm sevinmekse lüks,
Herkes burda kimsesiz ve sahipsiz.

Göz öfkeden fırlıyor da yerinden,
Dil ifade bulamaz kederinden.

Dudak depreşir ya söz içe akar,
Mazlumun feryadı kendini yakar.

Yetmiyormuş gibi çekilen daha,
Kulak vermez kimse yükselen ah a.

Heba oldu ananın çektiği sancı,
Öz vatanın öz evladı yabancı.

Gün hazır lokmacı için doğuyor,
Hayat çile yaşayanı boğuyor.

Hak haksızlık girdabının merkezi,
Güçlü olanlar söylüyor son sözü.

Güçsüz hakkın zirvesinde sürünür,
Ne adalet ne insanlık aranır.

Bizleri kahreden,mahfeden üzen,
Ya Rab bu keşmekeş bu haksız düzen.

Bekliyoruz büyük adaletini,
Bezdirdi bizleri zalimin kini.