Gas Patrol* Şiiri - Akın Akça

Kaba bir duman bıraktın arkanda
Ve sıcak iç çekişleri gibi
burundan ve ağızdan süzülen dumanın.
O sigara seni uyuşturdu
ama seksapelitesi gereği, yüzün kızarmadı.
Büyülediler seni, büyülemişler!
Oysa bazıları vardır ki, içer içer onu,
ve kızarır da yüzü..
öylece otururken,
sessiz,
dengeli,
amallergen …

:Henüz mutantlamadık,
belki de bu yüzden herkes henüz sus pus…

*
Sıcak katran dökütü
yayıldı yollara, şehirlerarası.
Nedense beyazı hatırlatıyor çok ama farklıca kardan
:Snow Patrol müzik yapıyor sadece;
zift ise, siyah tamamen
ve, tütüyor …
Dağlar değildi ve içinden köprüler yapılan
-ulaşımdaki kolaylık için bu.
Hala her şey kolay olsun istemiyorum
ama ana amacım değil bu.
Mesela Mars’a gidince;
Tek gözlü, beş gözlü… aykırı canlılar görmek istiyorum
ama saklanmış,
ama vıcır vıcır,
tek tük de …
Ve aykırı çiçekler, bitki taneleri…
Ah ne güzeldir bu merak,
içindeki heyecan çırpıntısı.

Kızıl bir buhar atmosferi sarmış gibi etrafı.
Ne var ki o,
‘50lerin
sonlarından kalma obir filmmiş:
Her şey çok amatörce
-tayfasının vakti zamanında C. Arkın’ın
film şeritlerine çiziktirerek
ışın kılıcı
oluşturması kutsal emeğinden
daha kurgusalca/ ama var-
biraz beceriksiz
ama ‘07’lerden daha az kurgusal.
Herkes ucuzuna faydalanabilsin
diye şevklenmemiş miydi Ford.
Herkes keyfiyle evinde oturabilsin diye
kasvetin Victoria ortamını yarmamış mıydı
şair ve cam ressamı William Morris,
mobilyacılık diye başladığı çizgisinde …
Ama sonra emek dolu mucitlik çizgilerini çöpe attılar Tesla’nın;
eh, bu bilgilerle yükselirlerken:
Electricity! Ve sonra bunları Edison’a mal etmediler mi.
Ve şimdi koca şirketler yükseliyor gökte,
Som altın kuleler kızıl güneşin yüzünde.
Kullanın!
Sevinin!
Bu sevincin temeli yok.
Ama bir temel de var.
Gerilerde,
bekliyor keşfedilmeyi bir öngörü ve vicdan arefesinde
fecir
ve hala hiç bitmez …

Bir hız motoruyla hıphızlı yükselmeli belki!
Ve sonra
planör ile bisiklete etmeli terfi.
Suyu bitirmezsek, hidromobiller de işlevli.
Uyanın! Almanya enerjide rüzgara geçti, nükleerleri kaldırıyor!
Hiçbir yer fosil yakıtla kirlenmeyecek.
Ozun deliği giderek küçülüyor artık,
sağol Montreal! !
Bir umut belirdi
ve zarfa kondu mektup,
adadan gönderildi içinde beyaz güvercin taşıyan
sıra dışı şişe …
Biliyor muyuz ki ne şanslıyız
olmamışlığımız için petrol cenneti bir ülke!
Bunlar, elimizde olmadan olmuş olsa da;
hem belki bunla övünmeliyiz bile…
Geri dönebiliriz petrol ve kömürden!
Dönebiliriz…
Geri dönmeyeceğiz sırtlarımızı taşıyarak,
pısmış,
umut yitirmiş …
O hız motoru giderek hızlanıp
sallandıkça sert yağmurda sanki,
tüm pislik varlık ardımızda kalacak;
Kalacak ne arabalar, ve yıkacağız tüm en büyük şirketleri başta
Az kirlettiğimiz bir dünyada
kendini
sayemizde tedavi edebilecek dünya yüzeyimiz.
*

Arıcılığa atılmalı artık.
Dünya duracak arılar uçtukça.
Ne zevkli bir meslek kolu olmalı, düşününce.
Sanki eski usul bir far dinamosu;
dönmektedir, döner de döner tekerin yanında:
Pinokyo,
Çek bir
Czech eski Eska kontrapedal altına ya da
dolgu teker bir anonim bisikletin.
Güneş hiç sormaz, “Sen nesin? Ne değilsin? ”
hep ışığını verir bize. Olası,
suyun giderek tükenişinden sonra ve önce asıl REM’den:
arıların çiçeklere yöneltilip iteklenmesi,
bal yapmaya teşvik onların edilmeleri,
kavranması önemin;
bakiliğidir olacak sevginin, aşkın.
Orman, tabiat,
kuşlar…
Ci cik cik! ! ! …

Çiçekler yükselsin;
gelince kış; kapıcı açç, karlar adam boyu olsun.
Dünya ormanlarla dolsun taşsın.

Bir çöl var biryerlerde
tam ortasından
dev bir otobanın ufuksuz kıvrıldığı …
İlerliyor yol.
Bir enerji devriyesi* görev başında.
Yeni türedi bunlar …
Asfalttan,
uzaktan bakan için;
Böyle böyle titreşirdi hemencik asfalt üzerindeki hava.
Şimdi artık petrol yok
Ama çöl de kendini yenilemeye başladı.
İleride yeniden yeşerecek belli
–nabız tutuyor.
Burasını
Arizona sanacak
pişmiş kelleli turistler de gelmiyor artık.
Burası Konya.

-
Küresel ısınmaya ve nükleere hayır.