bu satırları sana yazıyorum gartı hala,
ruhun şad, mekanın cennet olsun.
hayatıma dair en unutulmazlardan birisin.
çok az sey hatırlıyorum sana dair,
ancak çiçekli basmadan giydiğin elbisen,
onun üzerine bağladığın siyah önlük,
başına bağladığın örtünün üzerindeki geniş siyah yemenini,
ve o kambur belinle hiç unutamıyorum seni...
bir de dede`den sonra bizde kaldığında,
yatmadan önce yorganını sadece bana örttürmen,
ve sırtını bastırmam için tembihlemeni de unutamam...
sana gartı hala derlerdi,çocuklara karşı biraz serttin,
sadece cocuklara değil büyüklere de sertmişsin aslinda
en azindan ben öyle hatırlıyorum,
ama bence otoriter bir kafkas kadınıydın...
hani yine bizde kalırken misafirliğe gitmiştik ailece,
onlar beşinci katta oturuyorlardi ve evleri asansörlüydü
Iste o asansör olayını hic unutmam,
tuvaletin evin dışında olduğunu sanıp ta,
asansörden çekindiğinden kimseye birşey demeden
eve gidene kadar kadar beklediğini...
ama en çokta hasta dahi olsan,
yatağında bile namazını aksatmamanı hiç unutmam...
hele de o mızıka çalışın yok mu,
düğünlerde şenliklerde o görüntün şu an gözlerimde.
ama fazla çalamaz yorulurdun,
hemen başkası devralırdı,
mızıkandan çıkan o melodi şimdi hüzünlü ve acıklı geliyor bana...
sana dair unutamadığım en son anım gartı hala,
birgün,birden telefon çaldı,telefonumuz yeni bağlandığı için meraklıydım,
hemen atladım tabi bu ara heyecandan
kardeşimin üzerine bile basmışım farkinda olmadan,
neyse, arayan köyden muhtar hasanın evinden
ekrem dayıy dı, babannemi istedi, verdim,
kisa görüştüler ama babaannemi telaş almıştı,
senin ağır hasta olduğunu söyledi ve apar topar köye gittiler,
sonradan duydum veda etmişsin dünya ya...
arada sırada sakız verirdin bize,
mecid dedenin taa sarkışla dan inatçı eşeği ile getirdigi sakızlar
bayram ve özcan...
şimdi ne zaman mızıka dinlesem hemen o halin gelir aklıma
keske daha fazla tanıyabilseydim seni....
bir miras devraldınız,
giderken de o mirasınızı devredip gittiniz.
O mızıka calışın,yüzündeki o derin ifaden,
yılların sevinçlerini,hüzünlerini anlatırdı sanki,
o uzun ömründe neler gördün kim bilir....
mekanınız cennet olsun......
Sevgili yeğenim, Mecit ÖZER ' den.....
Hüseyin ÖzcanKayıt Tarihi : 5.7.2006 11:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gartı hala....benim Aneannem dir.....asıl adı Padimet..... 90 küsur sene bu dünya da misafir oldu.... ve bir hatıra olarak yazıldı...hayal oldu.... osmanlı - rus harbinde kafkasya dan gelen çerkezlerden... sert kartakterli ama bir o kadar da yüreği sevgi dolu ve sevecen biriydi... yani bir varmış bir yokmuş derler ya hayat için, bir zamanlar var dı...şimdi hatıralarımızda.....

ÇELEBİ ÖZTÜRK
KIRIK KALEM ŞİİR TAHLİLLERİ DERGİSİ GRUBU
TÜM YORUMLAR (1)