Hergün yüzlerce insan
Hergün yüzlerce istek
Ve her an yalnızlık
Kalabalıkların yalnızıyım
Sahte gülüşler budalasıyım
Yarınım dünümün aynı olacak
Biliyorum
Ben buna hep alışığım
Kendi dünyamla henüz tanışmadım
Elalem dünyalarda sığıntıyım
En sevdiğim kahramandı kül kedisi
Ona bile bu aralar dargınım
Başkalarının zevklerinde bir detayım
Bu gün varım yarın yokum
Kimin umurundayım
Belli bir amacım olamadı benim
Başkalarının amaçlarıyla yaşlanmaktayım
Beyaz atlı prens beni çoktan unutmuş
Herkese gülen felek bana yine somurtmuş
Omuzumdaki bunca yük meğer giyotinimmiş
Kahbe dünya sanki beni onlara yem etmiş
Olsun ama olsun ben alışığım bayım
İsterseniz çayınıza bir şeker daha atayım
Bir ihtiyacınız olursa çekinmeyin burdayım
Hayat okulu dedikler ne zor şeymiş ALLAHIM
Son sınıfı bitirdim hala ilk sınıftayım
Kayıt Tarihi : 29.5.2007 13:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Marmariste garson bir kızın yüzünde gördüğüm sahte ve zoraki hissettiğim bir gülüş.
Garson Kiz'i zevkle okudum, tebrikler....
selamlar,
abdullah
TÜM YORUMLAR (2)