Garson Şiiri - Perinur Olgun

Bir “akşam” koy masaya garson
Kızılından olsun
Ağlatsın beni hüngür hüngür
Derimi özleminden bin kat soysun
Vah desin görenler
Kaybetmiş mi sevdiğini?
Kaybettim gören var mı?
Buradaydı.. “Hep duracağım” diyordu
“Hep seveceğim, hep seninleyim
Seni gördüm yüreğimde çiçekler bitti.”
Şimdi bırakıp gitti.

Bir “gece” koy masaya garson
Sıcağından olsun
Buzları yaksın da
Alevinden aşklar yansın
Ah bu yürek, bu sızıya nasıl dayansın?
Görenler bu gece nasıl bir gece desinler
Tek suçlu seni bilsinler

Bir “gülüş” koy masaya hey garson
Bir gülüş, bir öpüş, bir nefes isterim.
Aynı senin gibi gülsün
Senin gibi öpsün
Ses isterim tüm tenimi yaksın
Gözlerimde yaşasın gözlerin
Bir konuşsun, gönlüme kanaryalar dolsun

Bir “sabah” koy masaya garson
Uykusuz gözlerime sevinç olsun
Bir kelebek uçsun uzaklardan, gelsin seni bulsun

Bir “aşk” koy masaya garson
Şimdi gelecek biri
De ki “seni çok bekledi
Bulamadı gitti geri
Koş de belki bekliyordur köşe başında
O daha ayrılığın başında.”