Garlimdur Şiiri - Baki Sulopaşa

Bir daha duyurur acımadan,
Acı ve tiz sesini,
Ayrılığın yüzümüze inen şamarında;
Siyahları giyinmiş trenlerin garında.
Yalnız gezer, kavuşmanın tadı burada,
Eli mahkum gibi oldukça vedalara.
.......
Gar, intizar alır!

Dünya'nın eğimine uyup,
Ufukta küçülen gemide,
Ayrılış, yokluğa, hasrete dönüşür;
Zehiri, milim milim siner,
Ümitleri ötelenmiş yüreğin,
İsyan duygularına.
.......
Liman, bedduayı hak eder!

Yeni yeni görmeler başlar,
Serin, aydınlık sabahlarda.
Bize uyan ayarında,
Çekingen ve ürkek gider;
Bakışlar göz hapsinde hayallere,
Paylaşılır, aynı otobüs duraklarda.
Neredeyse, bir çiçek açılmak üzereyken,
Kader, kendi kurgusunda...
Bir kırılmayı, çat diye,
Koyar orta yere.
Elini çabuk tutan, sıyrılır aradan...
.......
Biri, diğerini elele görür,
Bir üçüncüsüyle!

Durak, terk edilmeyi hak eder!

Yine de her ayrılık,
Bir kavuşmayı, içinde gizler.