Gark Olmuş Batık Sağıyor Kalbim

bir sonbahar çiçeği kadar bitkin
ayrılık türküsü kadar yalnız
imkansız aşklar kadar acılı
öyle sancılı bir hayat

dokuz ay, dokuz saat, dokuz dakikanın
………kaç kez ödedim bedelini
kaç keç kutladım yaş gününü erteli düşlerimin
yaralar gördüm, yaralar sardım, yaralar onardım

bugün toprağın altına girişimin kaçıncı yılı bilmiyorum

düştü düşlerimin sesi yaşamımdan
o yaşam ki, küstüm çiçeğiydi sessizliğe soyunan

kolu pas tuttu kapıların, menteşeleri yosun
sıkışıp kaldı içerde eğreti yaşanmışlıkların gölgesi
bir geceler anladı beni
bir onlar gülümsedi yalnızlığıma

ağzını bıçak açmayan sözcüklere teyellendi zaman
sabahı emziren, çiğdemleri güldüren güneş doğmadı hiç
olmadı, yapamadım, toplayamadım parçalarımı
yumdum gözlerimi uyur gibi
adımı unuttum

yıldız kaymaları canımı yaktığındandır
uzun zamandır sevmiyorum pencereleri açmayı
ışıklarını söndürdüm belleğimin
artık kanadı kırılmış bir serçe kadar kendimleyim
gark olmuş batık sağıyor kalbim

gelmeyin