Garipliğim; Şiiri - Halil Aydın

GARİPLİĞİM
İçimde bitmeyen bir öğretmenlik aşkım vardı
Göğsümde her an çarpan
Yüreğimde yumak, yumak
Bitmek bilmeyen sevgim ve saygım vardı

Mesleğim ile ilgili kanunları bilir
Koşulsuz uymayı bilenlerdendim
Sağ, sol gibi düşüncelerin
Öğrencilerimizi kutuplaştırıp
Biri birine düşüreceğini savunanlardandım

Maalesef okullara siyaset girdi
Hısım akrabalık öne çıktı
Ayni siyasi görüşe sahip olanları
Yetkililer korudu kolladı
Angarya işleri garibime verdiler
Para pul varsa bizim görevimiz dediler

Kanun, nizamları bu guruplar
Hiç beğenmediler
Sen uyarsan zaten bu garip
Diye pusuda beklediler,
Bir takım çamur atmayı denediler
Bazen üzdüler, bazen guruplara
Yol gösterdiler, tehdit bile ettirdiler
Pencereme gece taş bile atmasını
Maalesef denediler

Meslek arkadaşlarım kırdı beni
Hısım akrabalık yine öne çıktı
Seslerini soluklarını çıkarmayıp
Maalesef sessizliğe büründüler

Meğerse;
Boşunaymış kanunlara nizamlara uymak
Taraf olacakmışsın
Yoksa bertaraf ederlermiş garibi
Gurbet ellerde değil memleketinde
Görev yapacakmışsın
Taş düştüğü yede ağırmış
İş işten geçti, çok geç anladım

Ne söylesem;
Garibim işte, benim dediğimi yapacaksın
Diyenler çıkıyor karşına tehdit ettiriyorlar
Fiiliyata geçip çamur bile atıyorlar
İzi kalır bıktırırız nasıl olsa o garip diyorlar
Menfaati varsa, kapını açarlar, selam dururlar
Yoksa garibe selamı, kelamı keserler
Yanından çekip çekip giderler..
HALİL AYDIN (Sizden biri) 13/11/2015