Gariplere Sahip Çıkalım Şiiri - Fatih Ayan

Hak yerini bulsa,
Garipler mutlu olsa,
Kafesler açılsa,
Haklı olanlar özgür kalsa

İşte saç ağardı
Yüzün sonbahar gibi sarardı,
Zaman istediği gibi yaptı,
İhtiyarlık en sonunda seni de kaptı.

Horlandı garipler bunca yıldır
Üzülme garibim bu da gelip geçicidir,
Boynunu bükme eğme başını kaldır,
Güldürecektir birgün senide kader.

Dertlerini meyhanede bırakma,
Öyle boynu bükük çehreme bakma,
Zalimlere sen de katılma,
Ey doktor içten yaralanmış garibimin yaralarını sarma,
Bu insanların hepsi bir karma

Yıllar geçip gitsede farketmiyor
Bu adalet bu düzen hep devam ediyor,
Kimsesiz vatandaşların hakkı yerde kalıyor,
İnsanlık gerçek bir adalet arıyor.

Gerçeklerden hep korkuyorsunuz,
Bu çocuklar evlerinden neden kaçıyor diye soruyorsunuz,
Sonra ah keşke eve dönse diyorsunuz
Kırılan kalp onarılır mı deyip olduğunuz yerde kalıyorsunuz.

Sonsuza dek böylemi gidecek sorarım,
Bu karanlık yaşama itmeyin beni korkarım
Ana babamın yanında olsam onları doya doya öperim,
Deyip ağlayan yavruları düşünelim.

Ne tattı ki bu yaşam boyunca,
Canım yavrularım yaşadı koyunca,
Anlaşılırdı garip olduğu bir bakınca,
Minik elleriyle minik ayaklarını sarınca.

Size hiç oldu mu;
Anneciğim babacığım dediğinde bağrınıza bastığınız,
Bir mendil açmış yetimin önünde para saydığınız,
Başınızı önünüze eğipte saygı duyduğunuz.

Gerekir ki saygı o garip büyüyenlere,
Kapınıza gelipte abi ne iş olursa yaparım diyenlere,
Bir ekmek parası için hayat mücadelesi verenlere
Ne mutlu böyle yetimlere sahip çıkan insanlara.

Uzat elini sende bir şey kaybetmezsin
Öz evladın gibi seversin,
Onun mutluluğundan sende seviç duyarsın,
Bu acı yaşamdan sende bir parça tadarsın.

Benden yardım gelecektir garibim,
Sizi görünce kan ağlıyor şu içim,
Şimdi sizsiniz tek derdim
Üzülmeyin ne olur Fatih Ayan geldi yanınıza
(Birgünün anısı sene 1993)