Üstünde, yırtık basma! Kimsesiz bayramlığı!
Üzümsüz, çökmüş; asma! Garipler Mezarlığı,
Yassılaşmış mezarlar, Boztepe batısında,
Öyle küskün ki, O’nlar; köşesiz yatışında! ..
Birkaç, başlıklı mezar, sanki! Hatırlayan var,
İsmiyle mûteberdir, gerçek garip; mezarlar!
Transit yol geçmez ki, yolcu; Fâtihâ’lasın,
Yerlisi de pek bilmez, yolunu ki; ulaşsın! ..
Mahzûn uyur yerinde, kim kaldı hatırlasın! ?
Boztepe’nin dibinde, çimenlikte o mahzûn.
Çevresinde yapılan yeni evler; pek kibar,
Hemencecik yanında, lüküs, mermer Mezarlar! ..
Sâhipsiz mezarlıklar, gittikçe daralıyor! ?
Bak! “Hâtûniyye” ile, İmâret; ev doluyor!
Bir sabah bakmışsın ki, Garipler: Garip yolcu! !
Kindinar/ Bahçeciğe; bakan, bir binâ kondu! ! !
Kadir Yeter, say-söyle, mal ile mülk mezarlar,
Kendinden; sonrasına, iz bırakan insanlar!
Beşyüz yıllık mezarlık, Doğumevine dönmüş!
Orda yatan mevtâlar, belli ki bize küsmüş! ..
Son olsun bu satırlar, Garipleri analım,
Bir, servet yitirenler; virâne topraklarda!
Ömrümüzün bir ânı, O’rda; canlı kalalım!
Kendimizi; bir mezar, sanıp- geri bakalım!
Yaşça benden büyüklerden bu konuda dinlediklerimden Trabzon’da şimdiye kadar bilinen üç Garipler Mezarlığı’nın yerleri (Nisan,2004) :
1- Trabzon Kalekapısı sâhilinde bulunan (2004 yılı) katlı otoparkın yerinde,
2- Boztepe Mezarlığı eteklerinde, yerinde; fabrika yapıldı,
3- Yukarıdaki şiire konu olan: Kemik Verem Hastahânesi’nin, batı yönünde 250 metre mesafedeki Garipler Mezarlığı.
Kayıt Tarihi : 7.4.2006 19:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!