Garipçe Şiiri - Gültekin Toga

Ayrık otu kök salınca bağlarda
Bülbül uğramıyor dal garip, garip
Kim bilir gülistan hangi dağlarda
Goncadan çıkamaz gül garip, garip..

Yüzüme gülenler yabancı çıktı
Gül verir dediğim tabanca sıktı
İnandığım herkes yalancı çıktı
Sustum ahraz gibi dil garip, garip.

Ömrü idman olan sahada yoktu
Tuzdan kalelerim deştikce koktu
Torbadan yiğitler zeminde çöktü
Adam görünmüyor il garip, garip.

Yürek bir tek hakikatı vuralı
Böyleymiş anladım aşkın kuralı
Aşık Sentezi'yim derin yaralı
Yolcusuz bıraktım yol garip, garip.