Eriyen bedenimi düşünme
Göğü giydim üstüme
En sert zemheride
Öyle sandığım günde
Daha sertinde
Yine giyeceğim göğü üstüme
Şairler doğar,
yanarak ve yakarak,
varıştıramadıkları,
boş vakitlerini yakarak.
Ve onların ateşiyle,
ısdırapla yanarak.
Dünya değdirme çabası.
Ben bu çabanın,
boş yoldaşı.
Değmezse eğer yangınıma bu şiir,
yakarım evvela,
yoldaşım olacak boş vakti.
İlk hayatım işte
Ne yapayım
Bilmiyordum ki
İlk defa karşılaştım senle
Ya da bu halinle
Bu halinle
O yalnız
O da yalnız
Ben de yalnızım
Ve hepimiz
Dinliyoruz aynı şarkıyı
Üzülüyoruz aynı şekilde
Aşkındım ne zaman yoldaşın kaldım?
Öptüğündüm nece silahın oldum?
Dönmekten korkardım,
Nasıl dönerim gayrı?
Yolunun taşı olam,
Kaç gece daha bulurum aynı sonucu?
Kaç gece görürüm göğü?
Kaç gece daha hatırlarım o kokuyu?
Kaçıncı gece bu uyumadığım?
Filizlenmiş bakışlarım, anlayışımla
Ne gam pür âteş-i hevl olsa da gavgâ-yı hürriyet
Kaçar mı merd olan bir can için meydân-ı gayretten
Omzunun başımı taşıyabilecek kadar güçlü olmadığını,
O kadar onurlu olmadığını
Niçin söylemedin?
O bir bidonun ağırlığı
Çöpe attığın biranın
Yedi galonun
Seni düşünerek beklediğim
Seçim sandıklarının
O ağırlık şimdi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!