Gecenin rengini bozan,
Yanık bir türkü gibi girdi poyraz odama.
Ne kapatmak için uzandı ellerim pencereye,
Ne de kaçmak için ayaklandı bedenim.
Çakılıp kaldım, sana hasret yatağımda.
Poyraz, ılık nefesin oldu dudaklarımda.
Bir yağmur damlası gibi olmalı aşk.
Hayat vermeli kuru bir çöle.
Ve azgın bir ırmağa dönüştürmeli
Küçük bir dereyi.
Yeşil bir yaprak olmalı,
Yanmış bir ormanda.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!