Garip Sükûti Şiiri - Gürsel Gözütok Sükuti

SÜKÛTİ

Baharı görmeden kışı yaşayan
Kim diye sorarsan garip sükûti
Her âzası hasret yükü taşıyan
Kim diye sorarsan garip sükûti

Birgün gülmüş ise üç gün üzülmüş
Hazan vurmuş mevsim erken güz olmuş
Gözlerinden kanlı yaşlar süzülmüş
Kim diye sorarsan garip sükûti

Saklamış sevgiyi ifşa ar demiş
Bugün dünya yarın kara yer demiş
Bir güzele gönül verip yâr demiş
Kim diye sorarsan garip sükûti

Her sözünde mutluluğun payı var
Hiç kimseye benzemeyen huyu var
Şu dünyada dertten başka neyi var
Kim diye sorarsan garip sükûti

Beyaz gül açmaya başlamış saçı
Yüzünde tebessüm kan ağlar içi
Gizli sevda olmuş idamlık suçu
Kim diye sorarsan garip sükûti

Bir ahu gözlüde derman aramış
Gönülden gelecek ferman aramış
Tabip bilmez sırrı Lokman aramış
Kim diye sorarsan garip sükûti

Gönlünde sallanır umut beşiği
Ruhuna ruh katmış yarin ışığı
Bu zamanın en talihsiz aşığı
Kim diye sorarsan garip sükûti