Garip Şiiri - Feramuz Görel

Garip insana sövüp sayarlar
Fırsat düşse gözlerini oyarlar
Her yerde kötüler adını yayarlar
Süslü püslü söz eder onu boyarlar

Kulaktan dolma sözlere kanırlar
Garipi hep kötü anırlar
Kendileri yedi bitirdiler
Garibi canavar sanırlar

Garibin derdi arşa yükseldi
Vicdansızlar bağrını deldi
Yetimliğide tattı fakirliği de
Garibi alaya alır gülerler

Çile keder ızdırap
Garibin dostu sensin yarab
İnsanlar zalim insanlar vefasız
Garibin günü geçmez rabbim sensiz....