Garip sevdiğim Şiiri - Recep Altunkaynak

GARÍP SEVDÌĞÍM
Gözleri parlamaz sönmüş bir defa
Ömründe görmemiş kimseden vefa
Kırılmış dökülmüş hemde her defa
Hayatına küsmüş garip sevdiğim

Şerbet diye zehir sunmuşlar ona
Eline yakmışlar kanından kına
Zorlu bir hayatta gelmiş hep sona
Yolları kapanmış garip sevdiğim

Dili mühürlenmiş söz hakkı bitmiş
Feryat figan etmiş hep boşa gitmiş
Mutluluk onu çoktan terk etmiş
Göz yaşı dinmeyen garip sevdiğim

Dallarını kırmışlar hayeli sönmüş
Her gece birisi kalbinde ölmüş
Çekilmez çilenin adresi olmuş
Çıkmaza girmiş garip sevdiğim

Elinde olmadan benden uzakta
Beklentisi kalmamış hiç bir şafakta
Çizgiler oluşmuş gamze yanakta
Hayata küsmüş garip sevdiğim

Dağılmış dökülmüş yüreği yanmış
Yıllarca gülmemiş hep kan ağlamış
Beyaz giyememiş kara bağlamış
Kan kokar olmuş garip sevdiğim

Aynaya bakmaktan hep kaçar olmuş
Kendinden utanır sararmış solmuş
Tutmuyor dizleri artık yorulmuş
Dermanı kalmamış garip sevdiğim

Beni tanımadı gördüğü zaman
Gözlerini kaplamış kara bir duman
Onun için durmuş akmıyor zaman
Kendini kaybetmiş garip sevdiğim

Ne desen kãr etmez dile gelmiyor
Ölümü bekliyor artık gülmüyor
Kara gözlerine sürme sürmüyor
Canından bezmiş garip sevdiğim

Recep altunkaynak