Umutsuzdu kardan adam
Her yandan eriyordu
Her şeyden habersizce
Güneşe gülüyordu
Utangaçtı yağız yiğit
Kor gibi yanıyordu
Kimsenin bilmediği sevdadan
Yüreği sancıyordu
Sevinçliydi güzel suna
Gül yüzü gülüyordu
Bayram günü bekler gibi
Saadet bekliyordu
Yaktığını bilmiyordu
Ne güneş nede suna
Kardan adam döndü suya
Yiğitse yalnız ölmüştü.
Kayıt Tarihi : 19.5.2006 14:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)