Garip sesler çıkıyor hayattan

Garip sesler çıkıyor hayattan
Kimi benciliğini süslüyor
Kimi yaralarını gizliyor
Kimi gülerken umursamaz
Kimi ağlarken vurdumduymaz
Kimi bildiklerini gizliyor
Kimi bilmediklerini sergiliyor
Acı, keskin bir o kadar
Yalın sözlerde söyleniliyor

Kimi sevdasının hegomonyasında
Kimi nefretini kemiriyor
Kurtulmak isteyen yok
Kendi ipini çekerken
Başkalarını suçluyor

Kimi uyumlu
Başkalarında köleyken
Kimi karşı
İlk başta kendi oluşuna
Kimi kalabalık
Kendini seçemiyor
Kimi yalnız
Kendiyle boğuşuyor
Kimi haklı
Sadece kendi biliyor
Kimi haksız
Herkes görüyor

Dünyanın seslerini yığıyorum kulaklarıma
Garip sesler çıkıyor kimi insanlardan