“ GARİP PALAS “
Kâh-i vurmak isterim, kendim dağlara
Kâh-i niyetlenirim, canıma kast’a
Açlığım değil yıkan, yüreğim hasta
Bir tebessümdür bana, baklava pasta
Bir gün değil benliğim, her zaman yasta
Umutla yaklaştığım, herkes halâsta
Terk edip yaşantımı, bıraktım rast’a
Bilirim çare yokta, gönlüm havasta
iki kütük üstüne yatmış kalasta
Bir somun kuru ekmek, bir çorba tasta
Kimleri ağırlarım, hayal terasta
Gönlümün sarayı o, garip palasta
Refah TORLAK / RETOR
Halâs = Başından savma, savuşturma, atlatma
Refah TorlakKayıt Tarihi : 16.11.2008 16:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!