Şimdi sen dolunayın ışığıyla aydınlanan
Bir odanın içinde yarının gelmemesi için
Uyamazsan dua ediyorsundur, içten içe
Gecenin sonsuza dek süreceğini umarak.
Tanıdığım insanların en zekilerinden birisin
Bu inancın saçma olduğunu bildiğine eminim
İnsanın kimi zaman ne kadar çaresiz olabileceğini
Çaresizlik anlarında insanın boş ve saçma da olsa
İnançlara ne kadar ihtiyaç duyduğunu biliyorum.
Şu an senin yanında olup elimi omzuna atıp
Ay ışığıyla aydınlanan odanda seninle beraber
İkimizin resmini astığın duvara bakmak için
Pek çok şey feda edebilirdim
Ama ne böyle bir ihtimal var
Ne de sana bunları söyleyebilme imkânım
Hayat çok garip gerçekten...
Kayıt Tarihi : 7.7.2022 20:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!