Senin için İzmir'e ilk kez geldiğimde,
Ayaklarım yere değmiyordu, ne bileyim.
Ölü ineklerin bayırına girmiş kalbim,
Şiir tohumları ekecek kadar cahildim de.
Aşkı şehirler öğretir, kuşlardan önce.
Doğada insan mecbur kalmazdı başkasına,
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta