Garip Kız Şiiri - Fırat Çandır

Sana nasıl ve ne diye hitap etmeliyim
Ne konuşmalıyım seninle bilmiyorum
Sana doğru bir yokuştayım farkındayım
Ama inişte miyim çıkışta mıyım bilmiyorum...

İşte anlayamadığım için söyleyemediğim
Dilimin mi kalbimin mi ucunda bilmediğim
Adına sadece “şey” diyebildiğim gariplik...

Hadi beni kurtar bu acaip bulmacadan
Yerde miyim gökte miyim ve sevinmeli miyim
Akıl ver ağlamalı mı yoksa gülmeli miyim...

Bir sorgu veya açıklama değil bu yaşanan
Ne susuyor yüreğim ne de dilim konuşuyor
Aklım almasada bu işi oturup izliyor
“Şey”den öte başka bir adı yok bunun
Sen biliyorsan yada bulduysan söyle
Uçsuz bucaksız yalnızlığıma birden
Gökten zembille inen garip kız...

Bir isim bulabildin mi bu şaşkınlığa
Bir anlam verebildin mi kaderin oyununa
Yoksa sende sadece mecburiyetten mi
Yada ne bileyim işte oluştan bitişten mi
Öylece oynuyorsun doğaçlama bu rolü...

Bu şiire bir isim verebildin mi kendince
Çalan şarkının nakaratını es’lerini
Ezberledin mi duymadığın halde ezgiyi...

Ufacık bir rastlantının işi bu kadar
Bu hikayeyi bu kadar değiştirebileceğini
Düşündün mü hiç nerelere gittiğimizi
Uçsuz bucaksız yalnızlığıma aniden
Gökten zembille inen garip kız...