Biz taşınınca
Evin dış kapısının önünde
Aç susuz bizi beklemiştin
Sekizinci kat balkonumuzdan
Bir kuşun peşinden atlarken düşmüştün de
Burnun kanamış
Günlerce sobanın arkasında yatmıştın…
Yaramaz kedim!
Evde yalnız kaldığın bir gün
Annemin yatağına işemiştin de,
Seni kovulmaktan zor kurtarmıştım.
Güzel kedim
Sen ne şirindin.
Ne oyuncu, ne minnoştun
Ah kedim
“Komşu beline odunla vurdu”
Diye aradıklarında
Dünyam yıkılmıştı…
Yok
Kurtulamadın o darbelerin
Getirdiği ölümden…
Annem “birkaç gün sobanın arkasında yattı” dedi
“sonra dışarı çıktı ve biz de iyileşiyor sandık”
“ama bir daha geri dönmedi”
Ah kedim, garip kedim
Kimbilir nereyi seçtin kendine gözlerden uzak
Kediler yalnız ölmeyi seçer bilirim…
Kayıt Tarihi : 21.5.2007 12:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Benim de vardı kedim... Sevgilerimi yolluyorum.
TÜM YORUMLAR (2)