GARİP KALDIM ANA...
Şu koca dünyada çaresiz ve yitik...
Ay kadar güneş kadar yalnız...
Tek dayanağım da yıkıldı per perişan...
Rüzgar da yokki neden ortalık toz duman...
Olmasaydı anam kalbimdeki iman...
Bir varmış bir yokmuş olurdu bu can...
gittiğim bütün hekimler aynı şeyleri söylediler
söz birliği etmişcesine
'aşk hastalığıdır bunun adı
ve çok sarsar insanı bu yaştan sonra'
Devamını Oku
söz birliği etmişcesine
'aşk hastalığıdır bunun adı
ve çok sarsar insanı bu yaştan sonra'
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta