Garip İnsanlık Şiiri - Derdi Dercan

Sekiz milyar nefis insan selinde
Savrulup duruyor garip insanlık.
Gaddar dalgaların haşin sesinde
Boğulup duruyor garip insanlık.

Nefis, şeytan ile kalmış başbaşa,
El ele vermişler sarp bir yokuşa,
Habire giderler geriye, başa,
Sallanıp duruyor garip insanlık.

Bu çağda kutsanmış akıl ve bilim.
Ahlâk yerle yeksan, çıldırmış hilim.
Çoğunda bulunmaz bir aklı selim.
Sıyrılıp duruyor garip insanlık.

Haram kolay bir iş, helâlse zahmet..
Her türlü günaha edilmiş rağbet.
Hevâ halka olmuş kitap ve ayet.
Şaşırıp duruyor garip insanlık.

Kimse yanlışına yanlış demiyor.
Her nevi cürmüne kılıf buluyor.
Olmuyor bu böyle, kat'a olmuyor.
Kaybolup duruyor garip insanlık.

İnsanlık et, kemik, ruhtan ibaret,
Bilseydi olmazdı nefsine alet,
Yazıktır, günahtır bunca rezalet,
Dağılıp duruyor garip insanlık.

Beşer bu, şaşar da bulamaz yolu.
Gün gelir unutur sağı hem solu.
Bazen yağmur vurur, bazen de dolu.
Kırılıp duruyor garip insanlık.

Evinde dev ayna en baş köşede,
Kendini dev görür gelip geçende,
Egoyu tatminle meşgul bir hâlde,
Demlenip duruyor garip insanlık.

Her türlü yemekten mideyi yormuş.
İçmekten kafası bir milyon olmuş.
Bedeni seksenlik yüreği toymuş.
Aldanıp duruyor garip insanlık

Sevdiği hayvana mama, merhamet..
Bu yolla milletten rantlar elde et.
Evdeki böceğe zehri boca et.
Takılıp duruyor garip insanlık.

Bir dokun, bin ahı işit sen ondan.
Ümidi kesmiş ya öte dünyadan.
Ondan geçer ama geçmez fenadan.
Kapılıp duruyor garip insanlık.

Sıhhat gider elbet, lal kalır lisan.
Aklını başına devşir ey! İnsan.
Rabbine isyanla edersin ziyan.
Yıllanıp duruyor garip insanlık

17/03/25