Garip halim Şiiri - İsa Yıldıran

Bitkinim, halsiz bugün her yanım,
Issız çöller gibi halim bir garip,
Titrerim, üşürüm, yanıyor canım,
Buz gibi havada terlerim garip.

Ararım çöllerde bastığın izi,
Kaderde yazmış bağlıyor bizi,
Engeller arada, bırakmaz dizi,
Zamanım mekanım kalmışım garip.

Derdime hekimler bulamaz çözüm,
Bilinmez dertlere kapıldı özüm,
Seni her yüzde arıyor gözüm,
Dalgınım, durgunum halim bir garip.

Dertler deniz olmuş derine daldım,
Aklımı fikrimi ben sana saldım,
Şimdi buralarda mıhlanıp kaldım,
Dönemem ardıma gurbette garip.

Kırıldı kollarım tutmuyor elim,
Gayri düzen tutmaz büküldü belim,
Ağlarım çaresiz sanki bir yetim,
Tohumum tarlada kalmış bir garip.

Gittiğim aydınlığım karanlık çöktü,
Ayrılık ateşi yüreğim söktü,
Hasretlik acısı içime düştü,
Kavuşmak ne zaman hasretim garip.

İSA YILDIRAN