Garip gözler Şiiri - Uğur Akan

Hasret kokan tütünün, acıdır dumanı
Öksüz kalan unutur mu anayı
Kesilir nefes geri gelmez versende sarayı
Cellada baş kaldıramazki darağacı

Doğarken ağlayan garip gözler
Öldüğünde zılgıtlar ile biter sözler
Huzur dediğin anne kucağında bebeğe benzer
Ağlamak ile iyileşmez kan kusan ciğer

Çıplak ayaklar alışmış çakıl taşlara
Garip kul belki erer murada
Gülüşlerimiz saklanmış dağlar ardına
Ama Yürüyecek hâl kalmadı engebeli yola