Garip Gönül Şiiri - Atilla Durukan

Garip Gönül

Garip Gönül
ey yaralı,garip, kimsesiz yürek,
bu alemde güvenerek, kime aşık oldun
söyle.
üç, beş, lafla, gülücükle, işve ile ve nazla,
söyle şimdi, halin nedir, behey şaşkın, yürek söyle.
sen kendini ne sanırsın,bir faniye gönül verip,
elde tutmaz, gözde görmez, varm ı, yok mu kimse bilmez,
bu alemde, alem olup, yıldızlara uçmak niye
aşk,ta sensin,yürekte sen, ömür sen de şaşın yürek,
el tutmazsa, göz görmezse sine degmez se.sineye
zerre olup sonsuzlu ga çıkamazsa söyle niye,
yagmur olup yagmayınca,rüzgar olup esmeyince,
ya ben gideyim peşimden gel, ya da sen peşinden ben geleyim.
sevip, sevilip erişmezsen o sırra
yırtıp o perdeyi gelemezsen o raddeye sen,
ister görsün gözün, gönlün yaksın,tenin yansın,
manası yok,elin, yüzün, ve tüm senliğin.

Atilla Durukan
Kayıt Tarihi : 16.2.2016 12:09:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

TÜM YORUMLAR (6)

Atilla Durukan