Ben garip bir gönülüm..
Ne hanlarım ne de şal şallı arabalarım var benim..
Dostluklarda dürüstü severim, samimi olana giderim
Ele avuca konulmayanı veririm
Para basittir gözümde
Barınak diye bir köşk yoktur etrafımda..
Muhabbette özenli, üslupta temizi,
saygıda titizi, gülüşü içten severim
Hatta evimi bile buna veririm..
Vefaya komşuyum arada o kapımı çalar
arada ben ona giderim..
Dünyanın kardeşi hayat ise
Hepsinden gerçektir derim..
Bulutun üstündeki kartalların
sırtındaki kargaları, yalancıktan izlerim..
İlerleyen Kartal varken
Düşen kargaya gerek bilmezim..
Düşene elimle,kalkana gözlerimle şahidim
Yüklerin hepsini merhametimden bilirim..
İt/ende gözüm yok çünkü it/tenden
Soyunu it olarak ayırabilirim..
Aşıma, suyuma, yaşama bakınırım
Denizdeki dalgalara aldanırım..
Öyle safım ki…dedim ya
ben sadece garip bir gönülüm..
Ezelden ebede bedenlere sığınırım
sazdaki tellerden fazlasıyla sallananım..
Sahibim üzülmesin diye susanlardanım..
Çünkü ben ruhunun içinde dolananım..
Garip gönülü ruhunda barındıranım.. ..!!
Kayıt Tarihi : 13.9.2023 05:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!