Garip Gönlüme Şiiri - Ali Altay Turan

GARİP GÖNLÜME
Bin kere etsem de çevrende tavaf,
Çıkmadı gönlünden gönlüme bir af,
Şahidim olsun ki yer gök ve Musaf,
Girmedi bir güzel garip gönlüme...

Aklım ermez neden küsüp darıldın?
Nerden davet gördün, nere çağrıldın?
Çok çabuk unuttun ele sarıldın,
Vermedi bir değer garip gönlüme...

Bir saman aleviymiş parladı bitti,
Götürdü bir yardan eliyle itti,
Yar dedim yaraladı kanatıp gitti,
Sürmedi bir melhem garip gönlüme...

Kül oldu yüreğim hasret közünden,
Umut buldum gülüş ve de sözünden,
Bir meded ummuştum ahu gözünden,
Ermedi ellerin garip gönlüme...

Bitti diyorsun da, yemin bitmiyor,
Kaç kere kovduysam yine gitmiyor,
Bahçıvan olsam da fayda etmiyor,
Dermedi bir çiçek garip gönlüme....
Ali Altay TURAN