Garip gönlüme Şiiri - Akın Gündüz

Seni senle de yaşarım sensizde
Ben zaten hep vardım sen yok iken de
Gelsen ne değişir, garip gönlüme
Bu beden alıştı sensizliğe de

Yalnızlık içimde kol gezdirirken
Uzaklara dalıp, hüzün sararken
Bir daha gelip de girme gönlüme
Sensizliğe bu denli alışmışken

Kat ettiğimiz yol, bir arpa boyu
Bu nasıl bir yol ki! Sattın yolcuyu
Yol tarif etme bu yorgun gönlüme
Yürümekten bitkin can, yalçın yolu

Gönül evime girip verdin hara
İçimdeki çığlık dönüştü nara
Girsen ne olur bu viran gönlüme
Şu gönül tahtımı yıktıktan sonra

Sensiz geçen günler haddinden çoktu
Varlığın zaten bir kuru çokluktu
Aşktan söz etme bu yanık gönlüme
Kul Akın sevdandan yandı kül oldu