Garip Garip Şiiri - Osman Kaya Malatya

Kime bel bağlasam bir taş vuruyor,
Garip garip gezer oldum dünyada,
Ne kimse arıyor ne de soruyor,
Bir başıma yalnız kaldım dünyada.

Ruhumu durgunluk sardı bu yerde,
Ağrılar başladı can ile serde,
Boyun büke büke büründüm derde,
Sağalmaz dert ile doldum dünyada.

Gönlümden geçeni getirdim dile,
Hayat yollarında çok çektim çile,
Bülbül gibi figan eyledim güle,
Susuz güller gibi soldum dünyada.

Bugün gidip eski dostları gördüm,
Anılarda kalan saygıyı sordum,
Olan sermayemi sırtıma sardım,
Yükümü sırtıma aldım dünyada.

Yalvardım yakardım kendimi yordum,
Yaşadıkça bitmez kederim derdim,
Kendimi tükenmez yollara verdim,
Mecnun olup çöle daldım dünyada.

Yeter KAYA dünya senin neyine,
Sanma kalır ağasına beyine,
Varmak için gerçek dostun köyüne,
Arayıp doğruyu buldum dünyada.