Yüreği dermansız dertlerle dolu
Bağlanmış hayatta ayağı kolu
Kaybetmiş mutluluğa giden yolu
Yürüdüğüm yollar bir garip garip
Gönül senin gittiğin dikenli yollar
Acılarla geçiyor güzelim yıllar
Sevdiğim diyerek dolanan kollar
Sardığım kullarda bir garip garip
Kaderim nedense gülmüyor bana
Bu dünya bir tat vermiyor bana
Azraili çağırdım gelmez bu cana
Bekleyip dururum ben garip garip
Dizlerim tutmuyor artık yürümez
Gözlerim kör olmuş önün göremez
Yarın ne olacak kimse bilemez
Düşünüp dururum ben garip garip
Mutluyum diyemem çünkü mutsuzum
Gelecekten artık ben umutsuzum
Şu benim halime bir baksana kuzum
Eriyor bedenim bir garip garip
Yarab bu dünyam kararmış benim
Ateşler içindeyim yanıyor tenim
Açılmış sarmıyor bom boş ellerim
Kapanır geriye bir garip garip
Benim olsa nolur bütün dünyalar
Yüreğimde sızlıyor derin yaralar
Felek beni her gün dertlere salar
Ağlayıp dururum ben garip garip
Ne gecem bellidir nede gündüzüm
Sanki bu dünyada yetim öksüzüm
Senden uzaklarda gülmüyor yüzüm
Arayıp dururum ben garip garip
Kayıt Tarihi : 8.1.2007 03:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!