Gurbet ele düştüm kalmadı halim
Etrafımda açan gül garip, garip
Bir ben varım bir de yığılı derdim
Selamım almayan dost garip, garip
Yine bu gözlerim yaşlarla doldu
Açılan çiçekler sarardı soldu
Şu gönlüm bağına baykuşlar kondu
Bülbülü olmayan bağ garip, garip
Recai boşuna gitmesin sözüm
Ana baba yardan ayrı öksüzüm
Aklımda Sevdiğim elimde sazım
Pas tutup, çalmayan saz garip garip
Kayıt Tarihi : 18.9.2023 16:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
27.03.1985 Erzurum Atatürk Üniversitesi Yurdu arkadaşım Yılmaz Akçay ile gurbet sohbetimiz üzerine kaleme alındı
![Recai Mert](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/09/18/garip-garip-19.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!