Sen sen olmuştun da,bu sevdayı,kimlere sundun
Karanlıkta ışık,gölgelenip her zaman oynar
Böyle dostlarla ben,aşkımızı sonsuzda kurdum
Ruhumdaki yüzün,soğuktan da ellerim donar
Tanrıma yalvardım,bağışlasın yok olan derde
Rüzgarın esişi,kaybolunca garip ellerde
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta