Garip Duygular Şiiri - Asya Varol

Kimdemiş yalnızım kimdemiş biçare
Gerçek görünsede hepsi bahane
Ne kendim verdim cevabını
Ne de meyhane...

Kaç kez açtı bu güller buralarda
Kaç bahar geldi geçti ard arda
Artık hiç bir şey telafi degildi
Ne sensiz olmuyor diyecek biri vardı
Ne de varlığım da can bulacak biri
Bir ben vardım bide bendeki....

Özlem duymakmı o da nesiydiki
Kendi benliğini mi özlemekti
Kuvvetli olan duygu intikam idi
Kim yaşıyordu ki farklı duyguları bir anda
Ya sonsuzluğa el salıcaktın pencerden
Yada yanlızlıkla yaşıycaktın...

Kapıyı çalmadan geliyordu,
Hep aynı kişiler giriyordu
İzinsizce içeri....
Ya katlanacaktın olanlara,
Yada bir ileri bir geri....

Bakışlar ne anlatıyordu ki
Endişemi,korkumu, dalıyordu sanki sonsuzluga
Ve sonsuzluk belkide, onun kadar serseri
Herşeydi, ama boyun bükmek degildi.
Ya alıp götürecekti seni
Yada gönül sarayında herşeyi..
Ya kalacaktın parmaklıklar ardında
Yada onun parmakları arasında....

Tatmadığım duydu varmıydı
Yaşanmamışlar yanına karmıydı
Ya kendi çıkarların için
Yada hayatından çıkaramadıkarın için
Çababalayacaktın.......

Belki hayatın son perdesidir,
Belkide hiç sahnelenmemiştir
Yönetmeni sen degilsindir
Ama baş rolde sensin....
Ne senaryoyu okuyabildin
Nede dublör kulanabildin
Kendini sahneye koymakmıydı
Ne kadarda zor geldi, kendi kendini oynamak

06.05.2009