Garip Duygular Şiiri - Delil Değirmenci

Duyunca ismini bi garip oluyorum
içimi tadını bilmediğim duygular kaplıyor
ve görünce resmini beynimi kemiriyor adeta düşünceler
bir bir dalıyorum hayallere
sığmıyor içim içime
neydendir bilmiyorum pek alışık değilim bu halime
sanki gözlerimden fışkırıyor duygular
ve anlatıyor seni bütün sözcükler
kelimelerime gizliyorum seni
kalbimde gizlediğim gibi
hiç alışık değilim bünyem kaldırmıyor bu tür duyguları
ama mesele sen olunca
tabi alışıyor zamanla
sanki kör kütük bağlanmışım sana
ne garip değil mi
ve aslında sen hiç uzak degilsin bana
hiç gitmedin bu canda
çünkü çünkü iki nefes taşıyorum sol yanımda
ne garip değil mi
en çok seven kaybediyor en sonunda
derler ya "sonunu düşünen kahraman olmaz"
hiç düşünmedim ki sonunu başını bile düşünmedim
dedim ya kör kütük bağlandım sana
bilseydim çalardım gönül kapını
ne bilim belki açardın kapıyı
hem yaşamazdim aşk acisin
i ama o zaman da sonunu düşünen kahraman olurdum
ya da hiç olmazdim
amaan banane kahramanlktan
sen yanımda olduktan sonra..