Garip Dünyalar Şiiri - Gencay Coşkun

Hızlı
Hızlı değişiyordu
Dünya
Benimse
Daha elimde
Misketlerim duruyordu
Birden zil sesiyle
Uyanıyordum
Karmakarışık bir cümbüşün içine
Tanımaya çalışıyordum
Düştüğüm
Ya da düşürüldüğüm
Mekanları
Tüy çıkmayan
Yüzümde
Zımpara sakallarımı görüyordum
Aynalardaki
Adam
Bana biraz tanıdık
Ama çoğu zamanda yabancı geliyordu
İç dünyaya
Gülerek çıkıyorum
Gülecek insan bulamıyordum
Herkes bir şeyin peşinde
Zamanı mekanı
Öyle yaşanılmaz hale getirmişsiz ki
Yaşamak için değil de
Çok zaman savaşmak için kullanıyormuşuz gibi.

Bir dünyadan öbürüne ulaşmak imkansızdı
Sanal dünyalar içinde
Kendine bir dünya seçiyordu insan
Yaşadığını zannediyordu
Bir garip uykudaydı
Değerli kağıtların
Manyetik dalgaların
Tenlerin takas edildiği bir kabustu

Çelik çomak oyununu
Unutan çocuklar
Işın kılıçlarını
Ustaca kullanıyorlardı

Anlıyordum ki
İç dünyanın dışında
Bambaşka iç dünyalar ve onları saran
Yepyeni dış dünyalar vardı
Bu dünyalarda bana asla yer yoktu ve bu yerleri
İsteyecek bende bir ben asla yoktu.