Garip Doğan Şiiri - Doğan Biçer

İçimdeki tüm ateşler söndü Gündüzlerim artık geceye döndü Neşeliyken birden boynum büküldü Garip bir doğan vardı o artık öldü

Unutturmaya çalıştılar sevdiğim yaban gülümü
Kalbim sevmesin diye attılar kör düğümü
Salı verdiler içime hüzünü
Garip bir doğan vardı o artık öldü

Göstermedim gözüme başkasının gözünü
Yalnız seni seveceğim dedim tuttum sözümü
Hergün alıyorum bir yere sürgünü
Garip bir doğan vardı o artık öldü

Yirmi yaşında üzerime ihtiyarlık çöktü
Hatırlamıyorum bir gün olsun mutlu günümü
belki sonkez göreceğim güzel köyümü
Garip bir doğan vardı o artık öldü.