Garip Destanı Şiiri - Kurtuluş Bozkurt

Duydun mu? ? ?
İnsanlık ölmüş! ! !

Adaletsizlik,
Eşitsizlik,
Ve sahte Demokrasinin,
Saf tuttukları,
Fildişi,
Çifte minerali,
Kulelerde kılmışlar,
Cenaze namazını....

Uymuşlar,
Tek dişi kalmışa,
Zalim Krallara,
Firavunlara,
İnsan eli putlara,
Sahte Tanrılara,
Gözü dönmüş şuursuzlara,
İdrak yoksunu fukaralara,
Ve en kötüsü de,
Cehaletin karanlığına....

Ve sonrada.....
Süt kokan bebeklerinin,
Adalet bekleyen tutsaklarının,
Eşitlik isteyen ırgatlarının,
Alın terim diyen işçilerinin,
16'lık çocuk gelinlerinin,
Çocuk bile olamadan...
Bekaretine ağlayan kızlarının,
Büyümüşte küçülmüşlerinin,
Küçülmüşte büyümüşlerinin,
Beşi dizinin dibinde,
Biri boş beşikte,
Biri de 9 aylık özgürlüğüne,
2 ay esareti kalan sıpasına gebe,
Sırtından sopası eksik olmayan,
Ayşelerinin,
Fatmalarının,
Hatçelerinin,
Mal gibi alınıp satılan,
Bedenlerine...
Her şeyden de acısı,
Hayallerine mevta,
Halk mezarlığının,
Sahipsizler paftasının,
Kimsesizler parseline,
Gömmüşler...
Adlarına da garip demişler...

Hani demiştim ya hüzünlüdür bu toprakların çocukları,
Fildişi kulelerin zalim krallarının hatırına…

İŞTE BU ONLARIN DESTANIDIR,
GARİP DESTANI....

(Kurtuluş BOZKURT)