Körpecik yavrular,bomba var diye
Cepleri aranan garip çocuklar
Bilmezler ki kendileri benziyor bombaya
Bunlar kimleri kandırıyorlar
Kalmadı insanca yaşam
Artık yaşamak haram
Gözlerim dolu,sarılmazki yaram
Beni doğurmasaydın Anam
Suların kıvrıldığı yerler
Garip olanı hemen ezerler
Kendileri balı kaymağı yerler
Bu sözlerime kimileri kötü derler
Cabasına büyüyen çocuklar
Anasının arkasından meme diye ağlarlar
Bir parça ekmek için
Sabahtan akşama kadar yalvarırlar
Vecdi çocukluğunu hatırlar
Ekmek için ayakkabı fırçalar
Sabah ışıdığında kırağı çalar
O gündür,bugündür düşündükçe ağlar
09 Eylül 2008 Ankara
Vecdi HatunoğluKayıt Tarihi : 9.9.2008 22:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çocukluğum hep çalışmakla ekmek parası kazanmakla geçti.Nerede o şehir çocuklarının yaşadıkları bende.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!