Yarından öncen, kara kutu...
Duygular dem dem külliyatını istemeli ömrü pahasına duygusundan. Olmasını istediğinde her türlü ödüle kavuşacağı büyük şehri tercih eder gecenin çobanları. Ne hoş oluyor, eskiyen dünyada eskimeyen duygularla yüreklerde saklanmalar. Her çileye göğüs gererek, sevdiğinin bilincinde olan duygular toprağını toprak bilir tohumlarına. Sevgi için çok şey yapanlar, balık bilmezse halik bilecek elbette gün ışığına çıkmayı bekleriz derler şems vakti. Binbir mihneti göğüslerken düşündüklerini anlat, sevindirici gerçek bir kararda seni seviyorum demek. Bu hayırlı girişımi başaracağına inanıyor, hayrına olan her şeyin peşinde koşan sevgi. Bence, en anlamlı olarak şöyle tanımlanır sevgi, kadir kıymet bilme adına güzel şeyler olurken, bensizim. Sevgi ve hoşgörünün sınırları, sadakatin gizemiyle gecelerde güzel. Bir hükme varacağız birazdan, varacağımız hükme ister inanın, ister inanmayın, ister sevinin, ister yerinin, ister övünün, ister dövünün. Eğer, sevgiyle insanlık için bir şeyler yapmamışsanız. Veya yapmamışsak. Sonunda sizden ve bizden hiçbir şey kalmayacak sevgi(li) de. Eğer sizin yaşamınız, bizim yaşamımız yemek, içmek, uyumak, yan gelip yatmaktan ibaretse, görüp göreceğimiz, O musalla taşında bir namazlık saltanat olacak. Haydan gelen, huya gidecek, boş yaşayan toz olup kaybolacak ey yar. Gönüllere hizmet erbabı, aşk namına bir şeyler vermeyi başaranlardır. Ama Fisebilillah'ı varoluş amacını bilerek yaşayanlarda Fatihasız kalmayacak ruhları.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta