O gün...
Birdenbire gelir sonbaharda savrulan yapraklar arasında yaşamının anlamı, işte gelebilir geçip gidenler bakarak. Adı olmayan yerlere götürür yağmur damlaları. Ya senin için de ne var? Sevgilide kalmayı hak eden şeyler, aşkın bır yüzü sonbaharda. Yok olmak denilen hal budur besmeleyle bir yoldur, içindeki fırtına ve yağmur. Bendim işte o bir kaç renk içinde sapsarı birşey. Ama bir o kadarda çiçeklenmesi, serpilmesi, tekrar tekrar tomurcuk olmak için birdenbire seni beklemeden karış engin rüzgara. Beklediğindir kalp çarpıntısının daveti. Hiç uğur getirmese de dediğim mevsimde geldin ç/ay vakti. Demlenen yanına sor ç/ayda neler gizlenir. Anlatsam sığmayacak bir damlasına, saadet gibi vuruyor yüreğinden yüreğime taşıdığım yaralar. Aşkın hatırı var uykuya dalmadan dualar aramızda yeşerdikçe bize bırakmış sevmeyi. Uyandık senin hayalinle merhem bulmak için gecede sen yoksun. Haberim bile olmadı, bu bedenin içine şarap gıbi döküldüğünü. Biraz önce düşünüp sen çıktın her yudumunda demlerin. Gönül kapımı yakan yandıran son susanda sendin. Orada olduğumu nereden bildi kalbin. Ama gördüğün yerin dünyanın en gerçek yeri olduğunu seslenince bildim. Ne çok adın var ey aşk. Sevmek gibi seviyorsun köşe bucak gözlerini arıyorum. Seni özlüyorum derken nasıl üşünür bilmiyorum. Ben, bir sensizliğım sevgili. Bir yanım ateş, kıvılcımların birbirlerini çağıracakları zaman yakınmıdır. Sızlandıkça biriken tarif te sonbaharın.
Ve aleykum selam..
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta