Hakikat ve yüzleşme...
Sevgiliye itimat tam olmayınca, sevginin vefayı tasdikide tam olmaz. Ve gönül kitabı sevdiği için birbirinden güzel anlamlı kalıcı dualarla eserler vererek, bize yeniden kazandırır bizi. Bunca dünyaperest içinde bır son verebilmeli, nokta koyup yalnızlığa yeter gari deyip, seni seviyorum demeyi öğrenmeli hoyratça yaşanan zamana inat. Hakkaniyetine inandığın duyguların takdim ettiği değer ölçülerin sevgi sevdalısı olsun. Onur ve gururla çelenkleşen yanına hakkını teslime vesile olsun, armağan edip kazandıkların. Duyguların uygun bir gelişim içinde olması birbirleriyle tatlı bir rekabet, yarış ve öncelik maratonundalar. Sadakate gönül vermiş pırıl pırıl, cıvıl cıvıl hislerin, hepsi de hakkını en iyi şekilde vermenin azmi ve heyecani içerisinde şems vakti. Bin bir çiçekten aldıklarıyla kovanları bal özümlüyor düşünceler, nev'i şahsına münhasır. Yavaş yavaş tırmanmış, bıkıp usanmadan sevgiye. Geceyi su, duayı ekmek edinenler, sevgiyide yatak yapmış kendine çoğu zaman gecenin çobanları. Gönül tekkesine intisap merhalelerini hatırlatanlar, çile ve liyakat basamaklarını, büyük bir sabır, sebat ve metanetle aşmış bir bir. Sevgiyi okuyunca göreceksiniz, sevgi(li) yi. Ama, gerçek yükselmenin olanca zahmet ve yorgunluklarını cesaretle göğüsleyerek, kendisine emanet edilen gönül gemisini, yalnızlığa oturtmadan, emaneti sahibine teslim edenlerde aşk. Kim mi? O hiç kirlenmemiş sevgi.
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta