Gözyaşı kıvılcımları..
Aşk neyin ilacı? Sen duyguların bulutlaştığını bilir misin? Arsız bir dilenci gibi silip süpürüyor sevgiyi. Aşılmaz duvarları gecenin çobanları yıktı sesinde dolaşırken. Rüyaları muhteşem aşkın, serabın kendisi dünya, boşuna uzanma suretlere, meyveleri koparamazsın maşukun kendisi değilsen. Ten bir zindan değil, bir liman geceleri konuşturursan yabancılaşmadan. Gecelerin dorukları bu sesle ürpermiştir. Ve dostun sessizliğinden bana ne? Bir ummanda uğulduyan huu'larla dualar coşuyorken. Parçadan bütüne, karanlıktan aydınlığa geçiş için gizlenenler arasında boğulmuş yüreğine bir başıyla tırmananlarda sevgi. Sen hangi kafilenin içindesin? Çoktan parçalanmış sevgi aynası, uyuşuk kalplerde. Delilerı hakikate sunan ve sevdiren ermişler hala oyuncakları peşinde koşan bir çocuk. Bana hakıkati değil, her yeni oluşundaki kifayetsizliğinle kendini ver diyor iç sesin. Gülümsediniz, kelimeleştirebilirim yani rüyanı. Kendini geçmen için, hem ilk, hem çok veren olman için, benim içimde de böyle bir şehir var. Ama yaşayan insanla, hatırlayan insan aynı mı? Gösteriş yapmıyorum, ne kazandık beni teşhir etmemden. En masumuyum terinin, gizem de buradadır. Bizler aşkın neresindeyiz? Sevgiyle ısmarlanan bizin ıçinde neler var? Her insan bu halle başa çıkabilir mi? Bizi etkileyen, ölmeyen dirıden gelenleri aramak ile bulamazsın. Bana sorarsan ortalığa düşmüşüm mucizelerinle seni arıyorum.
Bambaşka Yâr'a..
Tamamını Oku
