Garip Çağrışımlar Şiiri - Koray Aksoy

severdim dokunuşlarını
çok ama çok severdim
bir içten gülümsemesi

severdim onu...

yanında suçluydu bütün güzellikler
kalbinin atışı döndürürken dünyayı
kaybolurdum gözlerinin labirentinde

severdim onu...

özlemiştim bir olmayı
ya da çok istemiştim
kentin tüm kuytularında öpüşmeyi
varsıl duygularımla

severdim onu...

içten içe dağılan huzmeler gibi
kardan öte bir beyazlık
bendimde savrulmuş bir su karmaşası
bendim o yağmurda ürken güvercin

severdim onu...

geceleri yığılan karamsarlığın eşiğinde
yitirilmiş yıldızların aşka inat duruşmaları
seyrederim sessizce ağlayışlarını
ışığa yeni alışmış gözlerinde okyanus görürdüm
alışırdım bu bensizliğe, içindeki

severdim onu...

sarı uzun ve kör yaz sıcağında
düşünürdüm saçlarını
her okşayışımda bana ömrünü anlatan
her telinde hikayelerini yazdığım saçlarını
ağlardım belli etmeden içime içime
içten içe ezilişimde kırılırdım

severdim onu...