Garip Birileri Şiiri - Nuran Karaca

Öyle bir haldeyim ki;
ne ansızın kapımı çalan olsun
ne de derdime derman olmayı dileyen.
aynam yalan söylesin isterse,
öyle yalanlar duydum ki!
onun ki masum kalır onların yanında.
şahsiyetten yoksun olanlar,
çürük domates görüntüsünde
dokunarak anlamaya çalışmaya değmez.
seçemez oldum gerçek dostlarımı bile,
kurunun yanında yaşda yanar mı,yanar.
bu aralar gönül cephemde savaş
uzun sürecek belli
bu savaş sonunda
alacağım yaralar kanamalı
omzuma uzanacak bir el beni
hayatta tutar mı,tutar.
yaşanacak bir yığın hayal var,
ne kurabiliyorum,
ne de buna hevesim var.
yürek dersen yorgun kısılmış sesi,
anlaşılmaz bir his beni boğazlar.
neyin eksikliği bu asabımı bozan!
neyin ulaşılmazı
neden uzaktadır bu kadar
neyin umut kırıntısı içimde
böylesine canımı yakar.
kısacası bu günlerde etrafımda;
varlığımı yokluğa çeviren
bir güç ve garip birileri var.

22:00 06.03.2016

Susmaz Şiirler
(KaracaKIZ)