Varlığım tamamiyle kaçıyorken benden
Bir garip şafak...
Gülbahçeli türbemin koynunda.
Dizginli hisler yorgun....
Acıklı türküler yakılmış,
Kırık kanatlara gül dalında...
Bülbülün acı figanı ile irkilir benliğim
Karşımdadır eli kınalı köy gelini
Kınalı ellinde kanlı gelinlik
Bekler beni
Gülbahçeli türbemin koynunda
Mezar taşım,ben,dikilen mumlar
Yanar içten içe..
Bir ney sesi uzaklardan
Kırılır kulaklarımda
Aklıma birden
Velüt ozanın unuttukları
Gelir
Gülbahçeli türbemin koynunda
Adını koymadığımız bir sevda güneşi
Şimdi misafirim
Günahı benimdir; suçu ikimizin
Tahir ile Zühreyi kıskandıracaktık belki
Ama...
Şimdi o sevda güneşi
Bir garip şafak...
--Batıyor
Gülbahçeli türbemin koynunda
Kayıt Tarihi : 2.3.2005 03:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
hangisi daha az acıtıyor bilinmez
saygılar
fidan
TÜM YORUMLAR (2)